شهرستان ابهر با داشتن آب و هواي مناسب و قرار گرفتن در مسير جاده ترانزيت و نزديكي به مركز استان و همجواري با استان سرسبز گيلان و استان قزوين و شهرهاي زنجان و خدابنده و تاكستان ودارا بودن امكانات حمل و نقل چون آزاد راه راه آهن و غيره داراي موقعيت بسيار مناسب بودن و با داشتن جاذبه هاي تاريخي و طبيعي فراوان در جاي جاي اين شهرستان مي تواند بعنوان يك قطب گردشگري استان مطرح مي باشد وبا جذب گردشگران داخلي وخارجي كسب در آمدهاي توريستي و اشتغال بيشتر را نصيب اين استان نمايد كه جا دارد بخش دولتي تعامل لازم را با بخش خصوصي جهت سرمايه گذاري موثر براي رسيدن به اهداف فوق الذكر معمول نمايد. در يك جمعبندي كلي و به استناد مطالعات موجود مي توان چنين نتيجه گيري كرد كه توسعه گردشگري و استفاده از صنعت توريسم در سطح ملي و بين المللي ظرفيت بسيار بالايي كه به خود اختصاص داده و يكي از ابزار آلات منحصر به فرد توسعه پايدار مي تواند باشد با عنايت به قابليتها و جاذبه ها متعدد و متنوع مربوط به توريسم تاريخي سلطانيه – ملا حسن كاشي – مقبره چلپي اوغلي- مسجد جامع قروه- معبد داش كن وير – و چمن تاريخي سلطانيه

جاذبه هاي مذهبي نظير امام زاده شاه زيد الكبير – مسجد جامع ابهر – امامزاده اسماعيل شناط – امام زاده يعقوب صائين قلعه – و غيره و جاذبه هاي طبيعي شامل كوه ها و قلعه ها وشيب هاي مهم و چشمه هاي آب معدني، رودخانه هاي مهم را مي توان نام برد.
مسجد جامع قروه
مسجد جامع قروه يكي از بناهايبا ارزش قرن پنجم هجري قمري و دوره سلجوقي مي باشد كه در روستاي قروه در فاصله 18كيلومتري خاور شهرستان ابهر قرار گرفته است. اينمسجد كه به مسجد جمعه نيز معروفاست، قدمتي نزديك به هزار سال دارد و به شكل چهار تاق كه گنبدي بر روي آن قرارگرفته، ساخته شده است. اين مسجد بازسازي شده و يك صحن گنبددار و دو شبستان در طرفينآن، مسجد كنوني را تشكيل مي دهند. تزيينات و نقش هاي مسجد كه بيش تر طرح هاي گياهيهستند، از طرح هاي معماري دوره آل بويه (يعني سال 585 هجري قمري) مي باشند. درمحراب مسجد، كتيبه اي زيبا به خط نسخ گچبري شده كه از ساخت اين مسجد در سال 413هجري قمري حكايت دارد. كتيبه ديگري به خط ثلث بر حاشيه داخلي بنا نقش بسته كه بسيارزيبا بوده و در آن تاريخ پايان كتيبه سال 585 هجري قمري ذكر شده است. تزيينات يادشده همراه با ترنج هاي درهم بافته شده گچي و سطوح زيبا با طرح هاي آجرچيني، اينمسجد را به يكي از شاهكارهاي هنري قرون مياني اسلام تبديل كرده است

تعدادي از عمارات و محوطه هاي باستاني در شهرستان ابهر در نوشته هاي قبلي معرفي شده اند اينجا برخي ديگر  از عمارات و محوطه هاي باستاني شهرستان را معرفي مي كنم

ارگ سلطنتي ابهر

معبد صخره اي داش كسن ابهر

بناي تاريخي چلبي اوغلي ابهر

حمام سالار ابهر

 ابهر در گذشته اي نه چندان دور داراي آب و چشمه هاي فراواني بود.  احتمال اينكه آب در نام ابهر نيز جايگاهي داشته باشد، فراوان است و به گفته مورخان در گذشته ابهر را "اوهر" مي ناميدند.  نويسنده كتاب حدود العالم "او" را منسوب به آب به عنوان سمبل حيات در كيش زرتشت و كلمه "هر" را به معناي دشوار كردن كار و محدود نمودن آورده است يعني بستن و مهار كردن آب ها . 

در آثار البلاد قزويني آمده است : ابهر شهريست در سرزمين كوهستاني داراي آب و درختان فراوان كه شاهپور ذوالاكتاف بنيانگذار آن است.  گويند همه آن چشمه بوده شاهپور آن را با پشم وجلدينه بپوشاند وشهر را بر آنجا بنا نمود.

در گذشته در ابهر به آب به صورت ماده حياتي و مقدس نگاه مي كردند و هرجا كه آب و چشمه اي بود نذر و نياز هم بود كه به تعدادي از آنها اشاره مي شود.

مهمترين آنها چشمه " علي بلاغي" است كه هم اكنون نيز آب جاري است.

1- علي بلاغي